۱۳۸۶ تیر ۱۰, یکشنبه
موضع تهاجمی و طلبکارانه جمهوری اسلامی و ویرانی ایران
--
جمیل تیابی نویسنده روزنامه الحیات چاپ لندن هفته گذشته به انتقاد شدید از نقش جاری ایران در منطقه پرداخت و پرسید: آیا ایران اکنون به شرایط حساس منطقه واقف است؟ آیا این کشور می داند سناریویی که در طول دوران عزل و اعدام صدام حسین در عراق اتفاق افتاد به دلیل سیاست های کنونی احمدی نژاد در شرف تکرار شدن برای مردم "شریف" ایران است؟
تیابی همچنین نوشت « احمدی نژاد امروزه با ایراد اظهارات «تهاجمی،» اتخاذ یک موضع سرسختانه و آتش افکنی در همه جهات ، مردم خود را به سمت یک دوران سخت و رنج آورتر از گذشته سوق داده که علت اصلی آن قطعنامه جدید پیشنهادی انگلیس برای اعمال تحریم های جدید بین المللی علیه ایران است.»
نه فقط تیابی که امروز تقریبا تمامی کارشناسان مسائل سیاسی وضعیت کنونی ایران و نوع رفتار رهبران آن را در قبال جامعه بین المللی مشابه آنچه در بین سالهای ۱۹۹۱ تا ۲۰۰۳ برای عراق اتفاق افتاد (و حتی چند درجه بدتر) می بینند.
در عراق صدام حسین رویای تبدیل شدن به « یگانه رهبر دنیای عرب» را داشت و توده های عرب او را به خاطر زرادخانه موشکهای بالیستیک و سلاحهای کشتار جمعی اش ستایش می کردند و او را اولین رهبری می دانستند که بعد از ناصر جلوی اسرائیل ایستاده است. درست مثل حکومت فعلی ایران، صدام هیچگاه قصد تن در دادن به فطعنامه های سازمان ملل متحد را نداشت، حتی زمانی که نرخ تورم در عراق بعد از جنگ کویت به ۲۰۰۰ در صد رسیده بود. او هم فکر می کرد آمریکا و متحدانش طاقت تقابل طولانی با او را ندارند و بالاحره کوتاه خواهند آمد. چرا؟ چون او هم مثل همتایان خود در ایران از سیاستها و روابط بین المللی چیزی نمی دانست و نیازی هم نمی دید که بداند.
با وجود این که صدام هرگز مانند احمدی نژاد ادعا نکرد که «حکومتش برپا شده است تا عدالت در تمام جهان برقرار شود،» هرگز خود را نماینده خداوند بر روی زمین و رهبر مسلمانان جهان نمی دانست و از دنیا ادعای طلبکاری نمی کرد، اما از توهماتی دیگر رنج می برد که اگر چه در حد و انداره های توهمات رهبران کنونی ایران نبودند، ولی باعث به تصویب رسیدن ۱۷ قطعنامه--که در اکثر آنها بند ۴۲ فصل ۷ منشور شورای امنیت و یا همان توسل به زور لحاظ شده بود-- علیه عراق شدند و همین قطعنامه ها و یاغی گری های او در برابر جامعه جهانی در نهایت دودمانش را بر باد دادند و عراق را به این روز سیاه نشاندند.
اما ظاهرا در جمهوری اسلامی تاریخ و درس از آن محلی از اعراب ندارد چرا که همین دیروز آیت الله خامنه ای، رهبر جمهوری اسلامی، با حمایت کامل از سیاست خارجی دولت آقای احمدی نژاد، گفت موضع جمهوری اسلامی در عرصه سياست خارجی از ابتدا «تهاجمی» بوده و این موضع تهاجمی به معنای سیاست «طلبکارانه» است و با سیاست 'جنگ با دنیا' تفاوت دارد.
به عبارت دیگر جمهوری اسلامی و رهبران آن از دنیا طلبکارند. از همین روست که سیاستی به قول خود تهاجمی پیشه کرده اند. سیاستی که از خوان گسترده آن از طالبان در این سو، تا حزب الله لبنان، حماس و جهاد اسلامی در آن سوی خاورمیانه بهره مند می شوند.
جمیل تیابی نویسنده روزنامه الحیات ظاهرا هنوز نمی داند که در اینگونه سیاستهای تهاجمی، چه از آن نوعی که هیتلر و صدام دنبال می کردند و چه از این نوع «طلبکارانه» که رهبران جمهوری اسلامی دنبال می کنند، مردم و جان آنها نه تنها پشیزی ارزش ندارند بلکه تنها وسیله ای هستند برای تحقق اوهام رهبرانشان. چنین است که آنها می خواهند در نبودشان دنیا نیز نباشد چه برسد به مردم.
و چنین است که اگر این سیاست « تهاجمی و طلبکارانه» رهبران ایران ادامه یابد، شاید خدای ناکرده به آنچا برسیم که به قول محمد قائد «ايرانيان صدها سال كنار ويرانه‌‌هاي تهران (و ري) بنشينند و مويه كنند و بگريند و از جفاي روزگار و اجانب و دستهاي پليد استعمار بنالند و غزل عرفاني بسرايند.»
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
2 نظرات:
Salam khashayar. Weblogeto tabrik migam. matlabe emrozet ham khob bod. Omidvaram hamishe moafagh bashi va mesle gozashte va emroz hamishe NUMBER ONE bashi.
Rastesho bekhahi,kheili say kardam ke mozahemet nasham, vali be khodam ghol dade bodam ke harjori shode peydat konam, va in karo kardam. harchand javabe emaile mano nadadi! bashe,khiyali nist. Vali yadet bashe ke yek ghole dige ham be khodam dadam. Yek roz mirese ke yeki dare otaghe kareto mizane, onvaght vaghti daro baz kardi mibini ke man be ghole dovome khodam ham amal kardam. Pas ta an roz,khodanegahdar.
Eradatmand, Naser Hosseini
Oi, achei teu blog pelo google tá bem interessante gostei desse post. Quando der dá uma passada pelo meu blog, é sobre camisetas personalizadas, mostra passo a passo como criar uma camiseta personalizada bem maneira. Até mais.
ارسال یک نظر