۱۳۸۶ اسفند ۲, پنجشنبه
وقتی سناتور طرفدار اوباما نمی تواند حتی 'یک' دستاورد از او را نام ببرد
--
Kirk Watson سناتور طرفدار باراک اوباما از ایالت تگزاس بعد از این که پنج بار توسط Chris Matthews در شبکه MSNBC به شکلی تحقیر آمیز مورد پرسش قرار می گیرد اذعان می کند که قادر نیست حتی 'یک' دستاورد از باراک اوباما -سناتوری که در کل فقط سه سال عضو کنگره آمریکا بوده و بیشتر این مدت را هم به فعالیتهای انتخاباتی پرداخته-- را نام ببرد.
... "So much for "change we can believe in
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
8 نظرات:
Freaking awful. The guy reminds me of Mussolini (Hussein Osama, I meant)
Overthrowing Clintons' machine is Obama's biggest achievement that he can be so proud of it, even if he is not elected in November (very unlikely as McBush is so not electable).
Mr or Ms. Anonymous, I'm sure you didn't even watch the video since all you obamaphiles do is "empty talk". The poor guy was asked about Obama's "non-existent" LEGISLATIVE accompolishments.What does this have to do with the Clinton machine? Go get a reality check.It won't be long before Obama's novelty wears off and people get to know this guy for the phony that he is. Go Hillary!
Dear Friends,
I don’t know whether or not you are living in US. If you talk with people you can have better understanding about election. I don’t know why you and Mr. Kheirkhah passionately follow the news of election and forgot your Country news. You devoted time to follow the news of US which most of them were copy-past from other sources at this website (OTAGHE KHABR) as analysis of news. Please think in new way. Think about our country not other country. Mr. Kheirkhah, your website evokes me the game of ESTGHLAL_PERSPOLIS during my childhood in Iran people say Tasliat to each other. That is not professional as you announced you are professional person.
Mr. or Ms. Reza, You like it or not, it is now a fact that Obama has abolished Clinton's era. And Hillary is going nowhere, but Down, considering her recent irrational approach towards front runner, Obama.
YES WE CAN!
دوست عزیز،
ممنون از نظرتان. متأسفانه شما چون مطالب من را از ابتدا پیگیری نکرده اید دست به قضاوتی عجولانه زده اید و با اینکه حتی خود من را مخاطب قرار نداده اید و به من و خوانندگان وبلاگ بصورت کلی اعتراض کرده اید، ار طرف خودم چند نکته را خدمت شما و دوستان دیگری که ممکن است شبهاتی مانند شما در سر داشته باشند را عرض می کنم:
۱- دلیل نوشتن درباره انتخابات آمریکا نه به دلیل فراموش کردن ایران که اتفاقا به خاطر ایران است. هستند بسیاری از خوانندگان گزارشهای انتخابات آمریکا در این وبلاگ که از ایران این مطالب را پیگیری می کنند. بسیاری از آنها نه مانند شما دسترسی نا محدود به سایتهای خبری دارند. نه به مانند شما به زبان انگلیسی آشنا هستند.
۲-دلیل دیگری که مرا ترغیب کردن این انتخابات تاریخی را برای خوانندگان داخل و خارج گزارش کنم این بود که دموکراسی و انتخابات آزاد را از نزدیک ببینند و آن را با آنچه در ایران می بینند مقایسه کنند. بسیاری از ما بدلیل ناآشنایی با سیستم سیاسی و انتخاباتی آمریکا تجت تأثیر اطلاعات غلط و تئوریهای توطئه قرار می گیریم. بهمین دلیل آشنایی با نظام سیاسی وسیستم انتخاباتی آمریکا برای ما بسیار مهم است.
۳- اگر از ابتدا مطالب من را در اینجا و یا بالاترین دنبال کرده بودید متوجه می شدید که من قبل از این انتحابات مرتب به مسأئل ایران می پرداختم. بعد از شروع انتخابات به دلایلی که در بالا ذکر کردم نوشتم که در طول انتخابات به پوشش آن خواهم پرداخت و بعد از اتمام آن دوباره به مسآئل روز ایران و خاورمیانه بازخواهم گشت.
۴-در مورد کپی پیست کردن بسیار کم لطفی فرموده اید. من انتخابات را بدقت دنبال می کنم و بهمین دلیل از توانایی کامل برای آنالیز آن برخوردارم و نیازی به کپی پیست ندارم ضمن این که سایت فارسی زبانی سراغ ندارم که به مانند من با این جزئیات به اخبار انتخابات آمریکا بپردازد (متأسفانه) که من بخواهم از آنها کپی پیست کنم. با این وجود اگر این کار را هم کرده کردم به عنوان یک روزنامه نگار حرفه ای حتما لینک یا منبع می دادم. اگر هم منظورتان منابع خارجی است که هر جا لازم بوده لینک داده ام و مطالب آنها را برای خوانندگانم در ایران ترجمه کرده ام . لطفا قبل از وارد کردن چنین اتهاماتی کمی دقت بفرمائید.
۵-در مورد کری خوانی بین طرفداران کلینتون و اوباما در اینجا اولا من مسئول کامنتها نیستم و دوما این شور و هیجان را نه تنها بد که بسیار خوب می دانم. این نشان می دهد که بسیاری از دوستان به همین اندازه به آنچه در دنیا می گذرد واقف هستند و از یک رقابت سالم سیاسی که هرگز در ایران تجربه نکرده اند لذت می برند. اصولا اینکه شما به خوانندگان این مطالب هم اعتراض کرده اید برای من واقعا جای سوال دارد.
سخن آخر این که دوست عزیز نوشتن درباره رویدادهای ایالات متحده، کانادا، اروپا و خاورمیانه فراموش کردن ایران نیست که کمک به ایران است. جامعه ایران جامعه ای بسیار بسته با اطلاعات محدود و درک بسیار ضعیف از رخدادهای دیگر دنیاست. وظیفه من بعنوان یک ایرانی این است که این حصار را بشکنم و مردم داخل را از آنچه در این سوی دنیا از نزدیک می بینم مطلع کنم تا آنها با مقایسه آنچه در دنیا می گذرد با امور داخلی خود به واقعیتهایی که جمهوری اسلامی سعی در پنهان کردن آنها دارد پی ببرند. من اگر در یک شبکه خبری فارسی زبان کار می کردم با توجه به ضعف اطلاعاتی که در جامعه ما نسبت به مسائل مهم دنیا (و همینطور در جامعه خبری ما در پوشش این اخبار) وجود دارد مطمئن باشد برای آگاه ساختن هموطنان داخل کشور بخصوص نسل جوان که در فضای بسته با سانسور خبری شدید به سر می برند باز هم همین کار را می کردم.
با تشکر مجدد از نظرتان.
سرکار خانم/جناب آقا ی ناشناس،
خدمت شریف‌تان عرض می‌کنم که در تمام کشورها، امور مربوط به کشورهای دیگر با دقت و وسواس دنبال می‌شوند. در وزارت‌خارجه کشورهای مختلف برای هر کشور دیگر گروهی وجود دارند که اخبار و فعل و انفعالات آن کشور خاص را شبانه روز تحت نظر دارند (در ایران اصطلاحا به آن «میز» گفته می‌شود مثلا «میز آلمان وزارت امور خارجه»). در رسانه‌های گروهی بزرگ و معتبر جهان نیز چنین گروه‌های تخصصی‌ای وجو دارند. اگر کسی (مثلا همین آقای خیرخواه) علاقمند است که به امور کشوری دیگر بپردازد چه اشکالی دارد؟ در جائی خواندم که در زمان -اگر اشتباه نکنم- ناصرالدین‌شاه قاجار سفارت ایران در اسپانیا مترجم نداشت. یعنی ایرانی‌ای نبود که بتواند اسپانیولی صحبت کند! صحت و سقم این قضیه به کنار فقط من معتقدم که هیچ اشکالی ندارد اگر حتی کسانی از ما ایرانیان باشند که بخاطر شغل یا علاقه شخصی‌شان بخواهند اخبار و مسائل فرضا بوتان را پیگیری کنند.
در عین حال نباید این را از نظر دور داشت که «ایالات متحده آمریکا» یکی از بزرگترین کشورهای جهان است و از نظر اقتصادی و نظامی غول (بنظر بعضی‌ها بی‌شاخ و دم)ی است که هر عطسه او می‌تواند کشورهای دیگر را دچار طوفان کند. قضایای یازده سپتامبر فقط یک مثال است. یک مشت کله خراب آمدند و زدند و برج‌ها را خراب کردند آنوقت من و شما فقط و فقط بخاطر متولد بودن در نزدیکی محل زندگی آن جماعت ناچاریم در هنگام ورود به آمریکا انگشت‌نگاری بشویم. زندگی مردم افغانستان و عراق هم بدنبال فروریختن برج‌ها تغییر کرد. مسلما آنچه از سیاست و اقتصاد در این امپراتوری عظیم می‌گذرد برای دیگر کشورها و مردمانشان نه تنها باید مهم باشد بلکه تاثیرگذار نیز هست. حال اگر ما ایرانیان معتقد باشیم که آمریکا دشمن ماست و یا اینکه آمریکا (با همراهی انگلستان) هرکاری بخواهند در کشور ما کرده و می‌کنند که دیگر موظف هستیم چهار چشمی هر اتفاق کوچک در درون آمریکا را بپائیم. مخلص کلام اینکه چه بخواهیم چه نخواهیم انتخابات آمریکا بر سراسر جهان و بر ایران تاثیرات زیادی خواهد داشت. چه بهتر که آقای خیرخواه و دیگران این قضایا را کاملا دنبال کنند و برای امثال من (آدم‌های عادی جامعه) قضایا را -هرچند که ترجمه و هرچند که کپی/پیست- توضیح دهند. از بی‌خبری و بی‌اطلاعی مطلق که بهتر است.
با تشکر از شما
ققنوس
ارسال یک نظر