۱۳۸۶ خرداد ۲۸, دوشنبه
ما کجاییم و آنها کجا
--
امروز روزنامه جهان فوتبال، که روزگاری پیشرو مبارزه علیه خارجی ستیزی آدمهای امتحان پس داده ای نظیر علی پروین و ناصر حجازی و مدافع سرسخت علم گرایی و استفاده از مربیان درجه یک دنیا برای بروز کردن ساختار پوسیده فوتبال ایران بود، گزارشی دارد از تیم جدید علی پروین با عنوان «پروین و تیمی که تا ثریا می رود.» مهستا اخباری نویسنده مطلب در مقدمه چنین می نویسد:
«چقدر علی پروین منتظر روزی بود که آزادانه عمل کند و فارغ از هر آقا بالاسر تصمیم بگیرد. او با آذربایجان نتوانست به آرزویش برسد، به هزارو یک دلیل. در پرسپولیس هم آنقدر مجال نیافت تا بتواند اندیشه هایش را عملی کند...»
خیلی جالب است. انسان نداند گمان می کند چه ظلمی در حق پروین شده است و ما خبر نداشتیم.
اولن، هر باشگاهی چارت مشخصی دارد که وظایف تمامی ارکان آن باشگاه از بازیکن تا مدیر عامل در آن تعریف شده است . سوال من این است که علی پروین چه کاره است و از چه امتیازی بر خوردار است که خواهان این باشد که «آزادانه عمل کند و فارغ از هر آقا بالاسر تصمیم بگیرد؟» به عبارت دیگر هر کار دلش خواست (یا به قول خودش عشقش کشید) به عنوان سرمربی انجام دهد و به هیچ کس هم پاسخگو نباشد؟
دومن، پروین که در پرسپولیس هر چه خواست جولان داد و با هر که خواست یا در افتاد و یا دست یا علی داد، چطور بعد از بیست و هفت، هشت سال «مجال نیافت تا بتواند اندیشه هایش را عملی کند؟» مزاح می فرمایید؟
دست آخر این که، پروین چه پرسپولیسی است که حاضر است تیمی را که همه چیزش را مدیون آن است تکه پاره کند تا برای سرگرمی خود تیم درست کند؟
چه بگویم؟ آن از اسطوره ای به نام فابیو کاپلو که دیروز در لالیگا غیر ممکن را ممکن ساخت و با وچود بدعت مکتبی خاص در مربیگری و به دست آوردن این همه افتخارات پی در پی جهانی حتی ادعای مربیگری تیم ملی کشورش را ندارد و اینهم از مربیان و کاپلوهای وطنی که تیم به دسته دوم می فرستند و بعد هم دادشان به هواست که چرا نوبت مربیگری تیم ملی به آنها نمی رسد.
چه بگویم که میان ماه من تا ماه گردون تفاوت از زمین تا آسمان است.
ارسال شده توسط خشایار خیرخواه در ۲۳:۰۴
برچسبها: فوتبال ایران
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
0 نظرات:
ارسال یک نظر